மன்சிங் என்பவர் 1890-ஆம் ஆண்டு ஆக்ராவுக்கு அருகே உள்ள “ரத்தோர் கேதா” என்ற கிராமத்தில் பிறந்தவர். அவரது தந்தை பிஹாரி சிங், அந்தக் கிராமத்தின் தலைவராகவும், செழிப்பான குடும்பத்தைச் சேர்ந்தவராகவும் இருந்தார். மன்சிங்குக்கு நவாப் சிங் என்ற ஒரு சகோதரனும் இருந்தார்.
- இந்திய ராணுவத்தையே பதறவிட்ட இந்திய ராபின்ஹூட் மன்சிங் கதை – Part 1
- இந்திய ராபின்ஹூட் மன்சிங் கதை – Part 3
மிக இளம் வயதில் மன்சிங்கின் திருமணம் நடைபெற்றது. அவருக்கு ஜஷ்வந்த் சிங், சுபேதார் சிங், தாசில்தார் சிங், துமன் சிங் என்ற நான்கு மகன்களும், ராணி என்ற மகளும் இருந்தனர்.
24 வயதில், மன்சிங் ஆக்ரா மாவட்டத்தின் போர்டு உறுப்பினராகவும், கிராமத் தலைவராகவும் பதவி ஏற்றார். எளிமையான பழகும் சுபாவம், மக்கள் மத்தியில் அவரை விரைவில் பிரபலமாக மாற்றியது.
பொய்யான குற்றச்சாட்டும் அதன் விளைவுகளும்
பிஹாரி சிங்குக்கும், அதே கிராமத்தில் வசித்த தல்ஃபிராம் என்ற நபருக்கும் இடையே நிலத்தகராறு ஏற்பட்டது. அதே நேரத்தில், மன்சிங்கின் சகோதரர் நவாப் சிங் குடும்பத்திலிருந்து விலகி காட்டில் தனியாக வசித்து வந்தார்.
அந்தக் காலத்தில் ஒரு வட்டிக்காரர் வீட்டில் நடந்த கொலை-கொள்ளை சம்பவம், அவர்களது குடும்பத்தின் மீது ஒரு கனமான புள்ளியைத் தட்டி விட்டது. இந்தச் சம்பவத்தில் நவாப் சிங்கும் தொடர்புடையவராக இருக்கலாம் என தல்ஃபிராம் பொய்யான புகாரை காவல்நிலையத்தில் அளித்தார்.
கென்னத் ஆண்டர்சன் தன்னுடைய புத்தகத்தில் குறிப்பிடுவதாவது:
“இந்த புகாரில் நவாப் சிங்குக்கு அவரது தந்தை பிஹாரி சிங் ஆதரவு அளித்ததாகவும், மன்சிங்கும் இந்தச் சம்பவத்தை முன்கூட்டியே தெரிந்து கொண்டிருந்ததாகவும் குறிப்பிட்டார்.”
இந்த புகாரால் ஏற்பட்ட அவமானம், பிஹாரி சிங்கை கடுமையாக பாதித்தது. இதனால், பிஹாரி சிங்கும், மன்சிங்கும், தல்ஃபிராமுக்கு எதிராக ஒரு முடிவுக்கு வந்தனர். மன்சிங் தனது நான்கு மகன்களையும், தந்தையையும் அழைத்து, காட்டில் வசித்த நவாப் சிங்கை சந்தித்தார்.
துயரத்தில் உருவான கோபம்
ஒரு இரவில், மன்சிங்கின் கூட்டம் தல்ஃபிராமின் வீட்டை தாக்கியது. தல்ஃபிராம் தப்பி ஓடினார், ஆனால் அவரது நண்பர்கள் சிலர் உயிரிழந்தனர். இந்த விவகாரத்தில் மன்சிங் கைது செய்யப்பட்டார், ஆனால் அவரது சகோதரர் நவாப் சிங், மகன் ஜஷ்வந்த் சிங் மற்றும் உறவினர் தர்ஷன் சிங் ஆகியோர் தப்பினர்.
சில நாள்களில், நவாப் சிங் தந்தையின் வீட்டில் ஜஷ்வந்த் மற்றும் தர்ஷனுடன் தங்கியிருந்தபோது, தல்ஃபிராம் தம்முடன் சிலரைக் கூட்டிக் கொண்டு தாக்க முயன்றார். காவல்துறைக்கும் அதே நேரத்தில் தகவல் அனுப்பப்பட்டது.
கென்னத் ஆண்டர்சன் எழுதுகையில்:
“துப்பாக்கிகளுடன் வந்த காவல்துறையினர், நவாப் சிங், ஜஷ்வந்த் மற்றும் தர்ஷன் மீது தாக்குதல் நடத்தினர். இதில் ஜஷ்வந்த் சிங் மற்றும் தர்ஷன் சிங் உடனடியாக கொல்லப்பட்டனர். நவாப் சிங் கைது செய்யப்பட்டு ஆயுள் தண்டனை விதிக்கப்பட்டார்.”
இந்த இரட்டைப் பிழைகள் – தவறான குற்றச்சாட்டு மற்றும் தன் மகனின் சாவு – மன்சிங்கின் வாழ்க்கையை மாற்றியது.
பழிதீர்க்கும் தீக்கொணர்வு
மன்சிங், தற்காலிகமாக முன்னைய ஒரு குற்றச்சாட்டுக்காக 10 ஆண்டுகள் சிறையில் இருந்தார். ஆனால் மனதுக்குள் பழிதீர்க்க வேண்டும் என்ற எண்ணம் எழுந்திருந்தது. சிறையில் நன்னடத்தை காரணமாக, 1938-ஆம் ஆண்டு அவர் விடுவிக்கப்பட்டார்.
இரண்டு வருடங்கள் கழித்து, 1940 ஜூலை 4-ஆம் தேதி இரவு, மன்சிங் தனது மூன்று மகன்கள் மற்றும் நம்பிக்கைக்குரிய கூட்டாளி ரூபாணியுடன் சேர்ந்து, தல்ஃபிராம் மற்றும் அவரது உறவினர் கெம் சிங்கின் வீடுகளுக்கு தாக்குதல் நடத்தினார். இந்த தாக்குதலில் இரண்டு பெண்களை தவிர மற்ற அனைவரும் கொல்லப்பட்டனர்.
தஸ்யூ சம்ரத் என்ற பட்டம்
இந்த சம்பவத்தின் பிறகு, மன்சிங் கொள்ளையன் வாழ்க்கையைத் தொடங்கினார். அடுத்த 15 ஆண்டுகளில், இந்தியாவின் மிகப்பெரிய கொள்ளையர்களில் ஒருவராக புகழ் பெற்றார். மத்திய இந்தியாவின் பல பகுதிகளில், அவர் “தஸ்யூ சம்ரத்” (கொள்ளையர்களின் பேரரசர்) என அழைக்கப்பட்டார்.
அவருடன், அவரது மூன்று மகன்கள் மட்டுமின்றி, சர்னா, லகான் சிங், அம்ரித்லால் மற்றும் உறவினர் ரூபா ஆகியோர் இணைந்து குழுவாக செயல்பட்டனர்.
- இந்திய ராணுவத்தையே பதறவிட்ட இந்திய ராபின்ஹூட் மன்சிங் கதை – Part 1
- இந்திய ராபின்ஹூட் மன்சிங் கதை – Part 3
இது தான் மன்சிங்கின் வாழ்க்கையின் பரிதாபமானத் திருப்பம் – ஒரு தலைசிறந்த கிராமத் தலைவர், சந்தர்ப்ப சூழ்நிலைகளால், இந்தியாவின் பிரபலமான கொள்ளையனாக மாறிய கதை!
தொடரும்… (அடுத்த பகுதியில்: மன்சிங் எப்படி அரசு அதிகாரிகளை ஏமாற்றினார்? அவர் மீது விரோதம் வளர்ந்தது எப்படி?)
