மதிப்பீடு: 4.5 / 5
“வளர்ச்சி” என்ற பெயரில் பழங்குடி மக்களை வேரோடு அகற்றும் அரசியல் நடவடிக்கைகள், சட்டத்தின் பேரிலான வன்முறைகள் மற்றும் அதிகாரத்தின் நியாயமற்ற தவறுகள்—all of these are powerfully portrayed in ‘நரிவேட்டா’. இது சிந்திக்க வைக்கும், மனதை பதற வைக்கும், மாற்றத்தை தேடும் திரைப்படம்.
அனுராஜ் மனோகர் இயக்கியுள்ள இப்படத்தில் டொவினோ தாமஸ், சூரஜ் வெஞ்சாரமூடு, சேரன் ஆகியோர் முக்கிய கதாபாத்திரங்களில் அசத்துகின்றனர்.
ஒரு பழங்குடி மக்களின் சோகக்கதை
2003ஆம் ஆண்டு கேரளாவின் வயநாடு மாவட்டத்தில் நடந்த உண்மை சம்பவத்தை மையமாகக் கொண்டு உருவான ‘நரிவேட்டா’, ஒரு சாதாரண காவல்துறை பணியில் சேர்ந்த மனிதனின் கண்களில் இருந்து முழு சமூகத்தின் நெஞ்சை பதற வைக்கும் அரசியல் நிகழ்வுகளை பதிவு செய்கிறது.
வேலை இழந்து இருக்கும் டொவினோ தாமஸ், குடும்பத்தின் விருப்பத்தினால் காவல்துறையில் பணியேற்கிறார். அவருடன் பணியில் இணையும் சூரஜ் வெஞ்சாரமூடு, நண்பனாகவும் வழிகாட்டியாகவும் நடிக்கிறார். இவர்கள் இருவரும் வயநாடு பகுதியில் அரசு அனுப்பிய போலீஸ் படையில் இணைகின்றனர், அந்த பகுதியில் பழங்குடியினர் அரசு திட்டங்களுக்கு எதிராக போராடி வருகிறார்கள்.
அரசு மற்றும் பழங்குடியினர்களிடையே பேச்சுவார்த்தை தோல்வியடைகிறது. பின்னர் மர்மமான முறையில் சூரஜ் கொல்லப்படுகிறார். இதற்கான காரணமாக, போராட்டத்திற்கு பின்னால் மாவோயிஸ்டுகள் உள்ளதாக அரசு குற்றம்சாட்டுகிறது. அதனைத் தொடர்ந்து அரசு எடுக்கும் நடவடிக்கைகள் படத்தின் இரண்டாவது பாதியில் அதிர்ச்சியூட்டும் வகையில் வெளிக்கொணரப்படுகின்றன.
இது நம்ம சேரனா?
இந்த படத்தின் மிகப்பெரிய ஆச்சரியம் சேரனின் நடிப்பு. அவசரமின்றி, மெதுவாக பேசும் போலீஸ் அதிகாரியாக தோன்றி, பின்னர் மனதை பதற வைக்கும் வில்லனாக அவர் உருவெடுக்கிறார். சாதாரணமாக புன்னகை சிந்தும் முகம், காவல்துறையினர் ஒருவரை அடிக்கும் போது ஏற்படும் நசுக்கம், அதை பார்க்கும் பொழுது “இது நம்ம சேரனா?” என கேட்க தோன்றும்.
போலீசாரின் உணர்வு பக்கம்
“இந்த துப்பாக்கிக்கு வேலை தரக்கூடாதுன்னு சாமியிடம் தினமும் வேண்டிக்குவேன்…” என்று சூரஜ் வெஞ்சாரமூடு கூறும் வசனம், அவரைப் போன்ற நேர்மையான போலீசாரின் உள்ளத்தை பிரதிபலிக்கிறது. டொவினோ தாமஸும் பயம், குழப்பம், காதல் ஆகிய உணர்வுகளை மிக இயல்பாகவும் நம்பமுடிகிற அளவிலும் வெளிப்படுத்துகிறார்.
இயற்கை அழகு மற்றும் உண்மை கொடுமை
வயநாடு மற்றும் கோட்டாயத்தின் இயற்கை அழகுகளை ஒளிப்பதிவாளர் விஜய் அற்புதமாகப் பதிவு செய்துள்ளார். பின்னணியில் இருக்கும் மக்களின் வலி, அரசியல் சதி, அதிகார வன்முறை ஆகியவை அதே அழகில் எதிரொலிக்கின்றன. பிஜோய் இசை இருகரங்களிலும் வேலை செய்கிறது—இது காதலுக்கும், வேதனைக்கும் சத்தமின்றி ஆதங்கமாக இசை கொடுக்கிறது.
நம்மைத் தாக்கும் உண்மை
இப்படம் கேரளாவில் நடந்த சம்பவத்தை அடிப்படையாக கொண்டிருந்தாலும், இது தமிழகத்திலும், இந்தியாவின் பல பகுதிகளிலும் நடைபெறும் அடக்குமுறைகளை நினைவுபடுத்துகிறது. தூத்துக்குடி துப்பாக்கிச்சம்பவம், மாஞ்சோலை தொழிலாளர் போராட்டம், வீரப்பன் வேட்டையின் பெயரில் நடந்த கொடுமைகள்—all these incidents echo through the narrative.
நம்மை பதற வைக்கும் கேள்வி
“நக்சல்கள் சுட்டுக் கொலை செய்யப்பட்டனர்”, “தீவிரவாதிகள் என் கவுன்டர் செய்யப்பட்டனர்” என்ற செய்திகளை நாம் வாசிக்கும்போது, அவர்கள் உண்மையில் தங்கள் உரிமைக்காக போராடிய அப்பாவி மக்களா? என்ற சந்தேகம் நம்முள் எழுகின்றது. நரிவேட்டா இந்தக் கேள்வியை எழுப்பி நம்மை சிந்திக்க வைக்கிறது.
தீர்ப்பு:
‘நரிவேட்டா’ என்பது ஒரு திரைப்படமாக மட்டும் அல்ல. இது சமூகத்தின் பாதிக்கப்பட்ட குழுக்களின் மனச்சாட்சிக் குரல். வன்முறை எந்த பெயரில் வந்தாலும், அதை ஏற்க முடியாது என்பதை வலியுறுத்தும் ஓர் உரத்த ஓசை.
உண்மை பேசும் திரைப்படங்களை விரும்புகிறீர்களா? அப்போ நரிவேட்டா தவறவிடக்கூடாத படம்!